Sui generis

Sui generis is een term die is afgeleid van het Romeinse recht en betekent “van zijn eigen soort”. Het verwijst dus oorspronkelijk naar een probleem van juridische taxonomie en wordt gebruikt om een geval aan te duiden waarvan de singulariteit zodanig is dat het niet kan worden ingedeeld in een van de reeds genoemde categorieën, waardoor het noodzakelijk is om specifieke teksten te creëren.

Geïnspireerd door beelden verzameld in encyclopedieën uit het begin van de eeuw, in koloniale exploratieboeken, in geschiedenis- of zoölogieboeken en op het internet, verwijzen deze ingezette aquarellen naar een verzameling van beelden die tot de collectieve geschiedenis behoren. Door zijn encyclopedische roeping positioneert dit “denkbeeldige museum” de kunstenaar onmiddellijk als een nieuwsgierige en fervente verzamelaar van beelden.

We vinden in zijn werk de fundamentele principes van het beeld dat Magritte onthult: isolatie, hybridisering, wijziging, verandering van proporties, toevallige ontmoetingen, paradox, dubbele beelden, het beeld- en tekstpaar, enz. Zijn houding ten opzichte van het beeld en zijn verlangen om het te gebruiken als een vector van betekenis of de vernietiging van betekenis, gekoppeld aan zijn ervaringen opgedaan op het gebied van de digitale kunst (waar het beeld een pure constructie is), plaatst hem op een bepaalde manier parallel aan de surrealistische beweging.